مـــــادرانــــہ ام
آدم برود مامانش را بغل کند، سفت و بی کلام!
و نگوید تمام دردهای امسال را تحمل کرده ،
چون هرروز به خودش گفته مادری دارم پر از درد و شجاع؛
و من نباید درد دیگرش باشم.
آدم برود و مامانش را بغل کند،
تمام داشته اش در دنیا را،
که هر شبی قلبش شکسته ،
پولش را خورده اند،
اعتمادش را خراش داده اند،
چنگ انداخته اند بر باورهایش؛
بوده،
همیشه بوده،
نه تو را خراشیده،
نه باورت را از بین برده،
نه خدا را از تو گرفته،
که بهانه بوده برای بودن و ماندن…
آدم برود تمام داشته ی امسالش و سالهای قبلش را بغل کند، بویش کند.
همین و بداند که خوشبخت ترین آدم دنیاست.
آخرین نظرات