گــــریه ؏اشقــانہ
بعد از سقوط حضرت آدم خدا گریست
شیطان دروغ گفت ،ولی بی صدا گریست
تنها نشسته بود ، خدا را نظاره کرد
یکباره اشک حلقه زد وُ بی هوا گریست
شیطان دو قطره اشک ،نهان کرد و بعد گفت
آدم بیا ببین که خدا ی شما گریست
آدم محل نداد به شیطان گذاشت رفت
شیطان دوید پشت سرش، تا کجا گریست
حوا که سیب داد به آدم ،گناه کرد
آدم مُدام پای همین اشتبا “ه” گریست
آخرین نظرات